Σαράντα παλληκάρια
στην άκρη του γιαλού
επαίξανε στα ζάρια
τη μικρή Ραλλού.
Σ’ ανατολή και δύση
σε κόσμο και ντουνιά
ρωτάν ποιος θα κερδίσει
την ομορφονιά.
Μικρό το καλοκαίρι
μεγάλος ο καιρός
κανείς όμως δεν ξέρει
ποιος θα ’ναι ο τυχερός.
Σαράντα παλληκάρια
στην άκρη του γιαλού
επαίξανε στα ζάρια
τη μικρή Ραλλού.
Σαράντα παλληκάρια
με λιονταριού καρδιά
ερίξανε τα ζάρια
μια τρελή βραδιά.
Ζηλεύει το φεγγάρι
και στέλνει απ’ τα βουνά
το μαύρο καβαλάρη
που μας κυβερνά.
Κι ο Χάροντας σα φίδι
τραβάει την κοπελιά
σ’ αγύριστο ταξίδι
σ’ ανήλιαγη σπηλιά.
Σαράντα παλληκάρια
στην άκρη του γιαλού
εχάσανε στα ζάρια
τη μικρή Ραλλού.
* [Όλα τα τραγούδια pages 170–171]
[From ΤΗΣ ΓΗΣ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ. See page 163.]
