Είχα μια θάλασσα στο νου κι ένα περβόλι τ’ ουρανού την ώρα που άνοιγα πανιά για την απάνω γειτονιά. Στα παραθύρια τα πλατιά χαμογελούσε μια μυρτιά κουράστηκα να περπατώ και τη ρωτώ και τη ρωτώ. Πες μου μυρτιά να σε χαρώ πού θα ’βρω χώμα και νερό να ξαναχτίσω μια φωλιά για της αγάπης τα πουλιά. Στα παραθύρια τα πλατιά είδα και δάκρυσε η μυρτιά την ώρα που άνοιγα πανιά για την απάνω γειτονιά. * [Όλα τα τραγούδια page 21]
Měl jsem na mysli moře a nebeský sad ve chvíli, kdy jsem napnul plachty k sousedství ve výšinách.
V okně dokořán usmívala se jedna myrta unavil jsem se chůzí a ptal jsem se jí a ptal.
Pověz mi, myrto, abych tě potěšil kde najdu hlínu a vodu abych znovu postavil hnízdo pro ptáky lásky.
V okně dokořán Viděl jsem slzící myrtu ve chvíli, kdy jsem napnul plachty k sousedství ve výšinách.
Matouš Dvořák, Masaryk University, Czech Republic
A sea was in my mind, and a heavenly garden, while I was setting sail, for the upper neighborhood,
At the wide open windows, I saw a Myrtle smiling, got tired while walking, I stop and ask her,
O Myrtle please tell me, where can I find earth and water, to built again a nest for the lovebirds?
At the wide open windows, I saw Myrtle shed a tear, while I was setting sail, for the upper neighborhood.
Giannis Chantas, University of Ioannina, Greece