Πάρε γιε μου άσπρο περιστέρι
κι όταν θα προστάξουν οι θεοί
φίλα της μανούλας σου το χέρι
κι έβγα να ξορκίσεις τη ζωή.
Σα λαμπάδα στάθηκα στο δρόμο
και σε φώτισα
και νταλιάνι σού ’βαλα στον ώμο
σα Σουλιώτισσα.
Θέλω με το μάτι σου τ’ αντρίκειο
ίσια στην καρδιά σου να κοιτάς
κι όπου δεις να καίγεται το δίκιο
πάντα αστροπελέκι να κρατάς.
Σα λαμπάδα στάθηκα στο δρόμο…
* [Όλα τα τραγούδια page 583]
Μια παραλλαγή έχει ως εξής:
Μύρωσα το γάλα μου
Πάρε γιε μου δίκοπο μαχαίρι
κι άμα θα προστάξουν οι θεοί
φίλα της μανούλας σου το χέρι
κι έβγα να νικήσεις τη ζωή.
Σα λαμπάδα στάθηκα στον κόσμο
και σε φώτισα
μύρωσα το γάλα μου με δυόσμο
και σε πότισα.
Θέλω με το μάτι σου τ’ αντρίκειο
μέσα στην καρδιά σου να κοιτάς
κι όπου δεις να χάνεται το δίκιο
πάντα αστροπελέκι να κρατάς.
