Ήλιε που χάθηκες
πέρα στη ραγισμένη δύση
ήλιε που χάθηκες
μια νύχτα γύρνα να σε δω.
Ποτέ ποτέ δε θα σβήσω τα φώτα
αχ ποτέ ποτέ στα σκαλιά
ποτέ ποτέ δε θα κλείσω την πόρτα
αχ ποτέ ποτέ την παλιά.
Ποτέ ποτέ του καιρού το ποτάμι
αχ ποτέ ποτέ το βαθύ
ποτέ ποτέ την καρδιά δε θα κάμει
αχ ποτέ ποτέ ν’ αρνηθεί.
Ήλιε που μ’ άφησες
μέσα στο ρημαγμένο σπίτι
ήλιε που μ’ άφησες
μονάχη τώρα θ’ αγρυπνώ.
Ποτέ ποτέ δε θα σβήσω τα φώτα
αχ ποτέ ποτέ στα σκαλιά
ποτέ ποτέ δε θα κλείσω την πόρτα
αχ ποτέ ποτέ την παλιά.
Ποτέ ποτέ του καιρού το ποτάμι
αχ ποτέ ποτέ το βαθύ
ποτέ ποτέ την καρδιά δε θα κάμει
αχ ποτέ ποτέ ν’ αρνηθεί.
* [Όλα τα τραγούδια page 375]
[From Η ΕΝΔΕΚΑΤΗ ΕΝΤΟΛΗ. See page 369.]
