Σημαδεμένη
και προδομένη
έμεινε πάντα η δική μας η γενιά.
Μας βρήκαν μπόρες
δύσκολες ώρες
κι ούτε λυχνάρι ούτε φως στη σκοτεινιά.
Ήρθατε σαν κύματα
θύμησες παλιές
πάνω από συντρίμματα
κι άδειες αγκαλιές.1
Ξεκληρισμένα
και πικραμένα
μείνανε πάντα της γενιάς μου τα παιδιά.
Κάντε κουράγιο
κι απ’ το ναυάγιο
κάπου θα βρούμε της χαράς την αμμουδιά.
Ήρθατε σαν κύματα
θύμησες παλιές
πάνω από συντρίμματα
κι άδειες αγκαλιές.
* [Όλα τα τραγούδια page 206]
[From Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ. See page 203.]
1. Το ρεφρέν, προτού λογοκριθεί προφανώς, ήταν:
Μαύρη μέρα χάραξε
μες στον ουρανό
η καρδιά μου σπάραξε
και γι’ αυτό θρηνώ.
