Ανηφοριά το σπίτι σου
κρυφό το μονοπάτι
πήρα το δρόμο κι έρχομαι
και δε με βλέπει μάτι.
Αν μ’ αγαπάς ακόμα
γαλανομάτα μου
χελιδονάκι στείλε
να βρω τη στράτα μου.
Θα πιω νερό στην πόρτα σου
θα κλάψω στην αυλή σου
σου χάρισα το δάκρυ μου
δεν πήρα το φιλί σου.
Αν μ’ αγαπάς ακόμα…
Πήρα το δρόμο κι έρχομαι
και δε με βλέπει μάτι
ανηφοριά το σπίτι σου
κρυφό το μονοπάτι.1
* [Όλα τα τραγούδια page 132]
Στην ίδια μελωδία με τη «Φρύνη» (σ. 148).
1. Στο χειρόγραφο:
Ανηφοριά το σπίτι σου
κρυφό το μονοπάτι
ξημέρωσε ξημέρωσε
χωρίς να κλείσω μάτι.
