Ένα καράβι φεύγει για τα ξένα έν’ ακρογιάλι θυμάται το νοτιά. Χρυσό καράβι πάρε με και μένα τώρα που πας που πας στην ξενιτιά. Κόκκινα γαρίφαλα στου φεγγαριού την άκρη κόκκινα γαρίφαλα στου Μάη την αμμουδιά. Άνοιξε την πόρτα σου στο πιο πικρό μου δάκρυ άνοιξε την πόρτα σου στην πιο ζεστή καρδιά. Κανείς δεν ξέρει ποιο ’ν’ το ριζικό του κανείς μες στου άλλου τ’ όνειρο δε ζει. Έχει ο καθένας τ’ άστρο το δικό του έχει ο καθένας τ’ άσπρο του νησί. Κόκκινα γαρίφαλα… * [Όλα τα τραγούδια page 495]