Μια φορά κι έναν καιρό όπως λεν τα παραμύθια κυνηγούσα τ’ όνειρο για να μάθω την αλήθεια. Να ’ναι ήλιος να ’ναι αστέρι ποιος την είδε ποιος την ξέρει αχ γιατί αχ γιατί μοιάζει με καρδούλα κλειστή. Μια φορά κι έναν καιρό κάποιος άγγελος διαβάτης σ’ ακρογιάλι λαμπερό είχε γράψει τ’ όνομά της. Μα σαν πέρασε τ’ αγέρι ποιος την είδε ποιος την ξέρει αχ γιατί αχ γιατί να ’ναι σα μια σπίθα σβηστή. Μια φορά κι έναν καιρό στη φωτιά και στον αγώνα την αντίκρισα θαρρώ σα μια κόκκινη σταγόνα. Μα πριν βγει το καλοκαίρι ποιος την είδε ποιος την ξέρει αχ γιατί αχ γιατί να ’χει στη ζωή ξεχαστεί. * [Όλα τα τραγούδια page 299] [From ΑΘΑΝΑΣΙΑ. See page 287.]
It was once upon a time As the fairy tales tell us When I pursued the dream To discover what the truth was.
Might it be sun might it be star Who has seen it and who knows it Tell me why tell me why It is like a heart sealed tight.
It was once upon a time When an angel passed this way and On a shore teeming with light Wrote its name upon the sea sand.
But once the wind erased it Who has seen it and who knows it Tell me why tell me why It is like a spark that has died.
It was once upon a time In the struggle and the flame where I believe it caught my eye As a tiny red drop shed there.
But before the summer came in Who has seen it and who knows it Tell me why tell me why It has gone forgotten in life.
Rick Newton, Kent State University, United States