Μικρό μου αλφαβητάρι
μεγάλο μου σχολειό
ποια νύχτα σ’ έχει πάρει
σε πέλαγο θολό;
Συλλάβιζα κοντά σου
το άλφα και το ρω
διψούσα κι η ματιά σου
με πότιζε νερό.
Πού ’ν’ τα χρόνια πού ’ν’ τα χρόνια
τότε που ’μασταν παιδιά
κυνηγούσαμε φεγγάρια
στου καιρού την αμμουδιά
μα στο μοίρασμα τ’ ανέμου
πάνω στην ανηφοριά
πήρ’ ο ένας το μαΐστρο
πήρ’ ο άλλος το βοριά.
Μικρό μου αλφαβητάρι
μεγάλο μου σχολειό
πώς γίναμε κουβάρι
στης γης τον αργαλειό;
Συλλάβιζα κοντά σου
το γιώτα και το μι
πεινούσα κι η μιλιά σου
με χόρταινε ψωμί.
Πού ’ν’ τα χρόνια πού ’ν’ τα χρόνια
τότε που ’μασταν παιδιά
κυνηγούσαμε φεγγάρια
στου καιρού την αμμουδιά
μα στο μοίρασμα τ’ ανέμου
πάνω στην ανηφοριά
πήρ’ ο ένας το μαΐστρο
πήρ’ ο άλλος το βοριά.
* [Όλα τα τραγούδια page 385]
[From Η ΕΝΔΕΚΑΤΗ ΕΝΤΟΛΗ. See page 369.]
