[χορός]
Άμωμε, Άμωμε, Αμωμε.
[κορυφαία]
Υιέ του ανθρώπου γιε του μαρτυρίου
ο κόσμος είναι σφαίρα και γυρίζει.
Τη ρίζα, την πηγή του μυστηρίου,
κανείς δεν κυβερνά και δεν ορίζει:
Ο Κύριος μόνο τ’ άρρητα γνωρίζει.
[χορός]
Ίλεως, ίλεως, ίλεως.
[κορυφαία]
Στου Γολγοθά το λόφο οι καταιγίδες
σαν των ανθρώπων μαίνονται τα πάθη
έχει η ζωή παράξενες παγίδες
κι εδώ στη γη κανένας δε θα μάθει
το ρόδο να μονοιάζει με τ’ αγκάθι.1
[χορός]
Άχραντε, Άχραντε, Άχραντε.
[κορυφαία]
Των ουρανών αιώνιε Στρατηλάτη
βγάλε φτερά στην πύλη της αβύσσου
κι εμένα, ταπεινό της γης αλάτι,
αγκάλιασέ με, κάνε με παιδί σου,
το φως να ξαναβρώ του Παραδείσου.
[χορός]
Έλεος, έλεος, έλεος.
* [Όλα τα τραγούδια page 387]
1. Ο στίχος αυτός και οι επόμενοι δεν τραγουδήθηκαν.
