Γύρνα το βλέμμα σου το αητίσιο
και δες τον κόσμο το ζαβό:
ποιος λογαριάζει τι ’ναι ίσιο
ποιος νοιάζεται τι ’ναι στραβό.
Κράτα μακριά σου τους απέξω
και μείνε ατάραχος κι ευθύς:
ποιος θα πονέσει αν πέσεις έξω
ποιος θα δακρύσει αν θα χαθείς.
Όλα τ’ αστέρια τρύπια
και ψάξ’ τα άμα θες
της μοίρας τα τερτίπια
ποτέ δεν τα ’μαθες.
Κάν’ την αγάπη μετερίζι
στην μπόρα και στην παγωνιά
κι αν θα βρεθεί μια χούφτα ρύζι
πάρ’ το και πες καλή χρονιά.
Πρώτος ανάμεσα στους ίσους
στάσου απροσκύνητος κι ορθός
και διώξε τα πουλιά του μίσους
να πλημμυρίσει ο κόσμος φως.
Όλα τ’ αστέρια τρύπια…
* [Όλα τα τραγούδια page 503]
[From ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ. See page 499.]
