Πήρες…

(Ήσουν βαθιά η κατάνυξη
μιας νύχτας. Και την άνοιξη…)

Τώρα, μαζί στην άγια μπόρα,
πήρε ο χαμός σου όλα τα δώρα.

Πήρε τα κάτασπρα φτερά,
τα κρουσταλλένια τα νερά…

(Ήταν σαν τα ροδόφυλλα
τ’ αχνά κλειστά ματόφυλλα…)

Πήρες τα κρίνα και τα χέρια,
τα γαλανά τα καλοκαίρια.

Πήρες του φεγγαριού το φως,
του Γεναριού τα χιόνια. Κι ως…

 

 

 

* [Όλα τα τραγούδια page 11]

Το πρώτο δημοσιευμένο ποίημα  —μήπως τραγούδι;—  του Νίκου Γκάτσου (Νέα Εστία, 1.1.1932).

Vzala sis

(Byla jsi hluboce oddána
jedné noci. A na jaře…)
Nyní společně ve svaté bouři,
chaos vzal ti všechny tvé dary.
Vzal si bělavá křídla,
ty křišťálové vody…
(Byly jak okvětní lístky růží
zamlžená zavřená víčka…)
Vzala sis lilie a ruce,
ta klidná léta.
Vzala sis měsíční svit,
ty lednové sněhy. A tak…

 

 

 

Matouš Dvořák, Masaryk University, Czech Republic