Εσύ που τώρα μου χτυπάς ξανά την πόρτα
πες μου ποιος είσαι πες μου ποιος είσαι
στο παραθύρι τ’ ουρανού ανάβουν φώτα
κι εγώ τις νύχτες μου μετρώ.
Εσύ που μ’ έκανες χαρά να μην ελπίζω
πες μου ποιος είσαι πες μου ποιος είσαι
κι άσε με στ’ όνειρο χρυσόσπιτα να χτίζω
μήπως εκεί σε ξαναβρώ.
Όσα μου ’χες πει
πέρασ’ αστραπή
κι όλα γίνανε συντρίμμια
όσα μου ’χες πει
μείνανε ντροπή
μες στου κόσμου την ασκήμια.
Εσύ που τώρα μου μιλάς μες στο σκοτάδι
πες μου ποιος είσαι πες μου ποιος είσαι
στο παραθύρι τ’ ουρανού γελά το βράδυ
κι εγώ τις πίκρες μου μετρώ.
Εσύ που μ’ έκανες χαρά να μην πιστεύω
πες μου ποιος είσαι πες μου ποιος είσαι
κι άσε με στ’ όνειρο κρυφά να ταξιδεύω
μήπως εκεί σε ξαναβρώ.
Όσα μου ’χες πει…
* [Όλα τα τραγούδια page 508]
[From ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ. See page 499.]
