Σ’ ένα ψηλό καμπαναριό μονάχος μου μια νύχτα θ’ ανεβώ για σένανε τ’ αστέρια θα μετρώ και θα μιλώ με το Θεό. Δικός μου είναι πια ο ουρανός δικό μου το φεγγάρι δώσ’ το φιλί σου κοπελιά στο παλληκάρι. Ο αγέρας μύρισε βροχή κι η θάλασσα μελτέμι δεν έχω πόνο στην ψυχή κι ούτ’ η καρδιά μου τρέμει. Δικός μου είναι πια ο ουρανός δικό μου το φεγγάρι δώσ’ το φιλί σου κοπελιά στο παλληκάρι. Σ’ ένα ψηλό καμπαναριό θενά ’μαστε μαζί κι οι δυο. * [Όλα τα τραγούδια page 25] Για τις ανάγκες της ταινίας Ο άρχοντας του κάμπου (1961), σε σκηνοθεσία Μανώλη Βλαχάκη και μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου.
Na vysokou zvonici sám vystoupám jedné noci pro tebe budu počítat hvězdy a rozmlouvat budu s Bohem.
Nebe už je moje měsíc je už můj dej svůj polibek, děvče tomu chlapci.
Vzduch voněl deštěm a moře větrem meltemi v duši nemám bolest ani mé srdce nechvěje se.
Nebe je už moje měsíc je už můj dej svůj polibek, děvče tomu chlapci.
Ve vysoké zvonici jsme oba spolu.
Matouš Dvořák, Masaryk University, Czech Republic