Ψηλά στου Διγενή τ’ αλώνια
τις νύχτες του καλοκαιριού
του Κάτω κόσμου τα τελώνια
με λεν τρελή του φεγγαριού.
Μα εγώ χρυσόβουλο κρατάω
από καιρούς βυζαντινούς
και τ’ άγρια βάθη που κοιτάω
δεν τα χωράει ανθρώπου νους.
Ψηλά στου Διγενή τα κάστρα
στον τάφο του (νεκρού)1 παλληκαριού
τα νυχτοπούλια κάτω απ’ τ’ άστρα
με λεν τρελή του φεγγαριού.
Μα εγώ χρυσόβουλο κρατάω
από καιρούς βυζαντινούς
και τ’ άγρια βάθη που κοιτάω
δεν τα χωράει ανθρώπου νους.
* [Όλα τα τραγούδια page 332]
Γράφτηκε το 1973, εφόσον υπάρχει ηχογράφηση από το Πολύτροπον με χρονολογική ένδειξη Ιανουάριος 1974.
1. Προσθήκη απαιτούμενη από τη μελωδία.
