Το μεθυσμένο καράβι

Αρθούρε Ρεμπώ
απόψε θα μπω
στο μαύρο μεθυσμένο σου καράβι
μακριά ν’ ανοιχτώ
σε κύκλο φριχτό
που ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει.

Αγγέλου γιασεμιά
σκόρπισες μέσα στη βρομιά
κληρονομιά
για μας
κι εσύ παντοτινά
σε σταυροδρόμια σκοτεινά
το Σατανά
πολεμάς.

Αρθούρε Ρεμπώ
απόψε θα μπω
στο μαύρο μεθυσμένο σου καράβι
μακριά ν’ ανοιχτώ
σε κύκλο φριχτό
που ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει.


Αρθούρε Ρεμπώ
το βράδυ θαμπό
κι η πόρτα του Παράδεισου κλεισμένη
κατάρα κι οργή
μοιράζουν τη γη
και χέρι χέρι παν οι κολασμένοι.

Αγγέλου γιασεμιά
σκόρπισες μέσα στη βρομιά
κληρονομιά
για μας
κι εσύ παντοτινά
σε σταυροδρόμια σκοτεινά
το Σατανά
πολεμάς.

Αρθούρε Ρεμπώ
το βράδυ θαμπό
κι η πόρτα του Παράδεισου κλεισμένη
κατάρα κι οργή
μοιράζουν τη γη
και χέρι χέρι παν οι κολασμένοι.


Αρθούρε Ρεμπώ
θα μπω στο μεθυσμένο σου καράβι
Αρθούρε Ρεμπώ
να δω πια σπίθα σώθηκε κι ανάβει.

 

 

 

* [Όλα τα τραγούδια pages 292–293]

[From ΑΘΑΝΑΣΙΑ. See page 287.]